Ik moet mij in de eerste plaats verontschuldigen bij de groep van mijn trouwe lezers .
Ik ben een beetje uit de circulatie geweest . Eigenlijk wilde ik dat niet .Maar het overkomt je . 
De gebeurtenissen van de laatste  2 jaar hebben zijn sporen na gelaten .
De hoedanigheid van een gezonde geest in een gezond lichaam draaide echt op een laag pitje .
Ik heb meermaals met de gedachte gespeeld om ermee te stoppen . 
Gewoon omdat het allemaal niet leuk meer was . Ook fysiek wordt het stilletjes aan een pak moeilijker .
Een mens vecht daar tegen maar als je de leeftijd tegen hebt is het gevecht op voorhand verloren . Ik word binnenkort 76 .  50 jaar geleden kon ik bergen verzetten .
Nu ga ik er in een grote boog omheen .
Maar ik , zou ik  niet zijn , als ik niet terug vocht .
En dat heb ik gedaan . Alles op een rijtje gezet en beslissingen genomen .
Stressfactoren uitgeschakeld . Beetje stress is goed , is nodig , maar voortdurend onder stress staan is moordend . 
En schrijven heb ik nodig . Het is brood voor het hart en zuurstof voor de hersenen .
Maar het schrijven vlotte niet zo goed , precies omwille van hetgeen voorafgaat en vooraf ging . 
Bovendien was er echt niet veel te vertellen . Een troosteloze winter die maar duurde en duurde en nog altijd duurt .
Ik ben een zoogdier en dan heb ik de neiging om in mijn hol te kruipen . 
Ik heb het trouwens zo'n beetje allemaal gezien, want als ik uit mijn hol kom zie ik niets dan ellende . 
Ik ben dus eigenlijk bezig geweest met recht te kruipen en mij te reorganiseren .
Een van de pijnpunten in mijn geliefde hobby was het te veel willen . Op te veel niveaus willen mee strijden .
Daarom wordt het spel met de oude duiven beperkt tot de zware fond .
Ik had een hok in twee verdeeld met aan de ene kant tot 600 km en aan de andere kant boven de 600 .
Het trok op niets . Op een hok moet het aangenaam vertoeven zijn , ook voor de liefhebber . Onthoud dat  ! 
Ik voelde me er niet goed in mijn vel bij en ik heb er aan gesleuteld totdat het  wel het geval was . 
Nu is het een ruim , gezellig en zonnig hok , voor zo'n 20 koppels , met een smalle afdeling waar de duivinnen op kapelletjes kunnen uitrusten van hun amoureuze escapades !
Tot een paar dagen geleden nog  heb ik bijkomende werkzaamheden uitgevoerd .
Het front van het hok bestaat grotendeels uit draad en in deze tijd van extremen en klimaatopwarming , waar hier te Lissewege eigenlijk niet veel van te merken is , waar de temperatuur 's morgens in heel de maand mei met moeite boven het vriespunt klom , moest ik iets uitvinden .
De zware fond-duiven hadden een goeie basisconditie en  dat was het .
Ze werden als logisch gevolg , met mondjesmaat geleerd , kwamen wedstrijdritme te kort  en kwamen slecht naar huis .
Vechtend tegen een kille noordenwind  .

Will Tura overdreef niet als hij zong van ..." De noordenwind snijdt mij door merg en been "....Man man Miserie !!
Ik moest iets uitvinden om die kille nachten te counteren . Ze zaten , echt waar , zo goed als buiten  .
Ga daar maar eens mee naar de oorlog . 
Ik had geen tijd . Het is dramatisch , maar in mei komt altijd alles samen , vooral als een en ander vertraging oploopt . Er is de hof , de bloemetjes , de plantjes , de lentekriebels van moeder de vrouw en ....de duiven . Een nieuw seizoen .
Het is elk jaar erg , maar nu was het fenomenaal erg . 
Waar was ik nu gebleven ? Ah ja ....ik had geen tijd , maar ik maakte tijd .
En op het hok kwam er een voorgang  die kon afgesloten worden , compleet met schuifdeur en al . 
Hier , een paar honderd meter verder is er een renovatiebedrijf gevestigd .
Er staat daar  regelmatig een container waar het afbraakmateriaal in gegooid wordt .

Jullie willen niet weten wat er daar allemaal in terecht komt .
Moest dat kunnen verhuisd , gevlogen , worden naar ergens een sloppenwijk in het verre oosten , ze zouden huilen van contentement !
Ik kon er een schitterende PVC deur bemachtigen met dubbel  glas .
Zo goed als nieuw . Het glas er uit en windbreekgaas er in . Zo eenvoudig kan het leven zijn !

En de duiven huilden weliswaar  niet van contentement ,want duiven kunnen niet huilen 

( behalve als ze Herpes hebben ) maar ik had toch de indruk dat ze vrolijker koerden dan anders . 
In plaats van ROEKOE was het ROEKOEKOE en dat is een wereld van verschil  .
Om een lang verhaal kort te maken vlogen ze uiteindelijk Bourges ( gelost in Vierzon )
in de aanloop en de voorbereiding tot het grote werk .
Onervaren , behalve een paar oud strijders , en geen super-forme  .
Het werd  net geen ramp aan een snelheid van 200 meter minder per minuut dan de nationale winnaar , 
kwamen ze er toch door  . Krakend , piepend en kermend , aan een snelheid van 1000 meter per minuut .
Van hun afwezigheid had ik dus gebruik gemaakt om hun verblijf te verbeteren . 
Het hokklimaat was stukken beter dan voorheen en vreemd genoeg zag ik al vlug resultaat , want ze herstelden wonderwel van het harde labeur en ze waren ook niet veel gewicht kwijt . Dat komt wel goed , dacht ik .
31 van de 35 hebben het avontuur overleefd .
Wij , mijn compagnon Tiest en ik , hebben 2 hokken ter beschikking voor de zware fond . Het tweede hok bevindt zich op de bovenverdieping van het grote hok en is een ideaal hok ; Gericht naar het zuiden , kurkdroog en warm , beschut tegen de koude noordenwind en met veel zuurstof . Je ruikt er nooit duiven !!
In totaal hebben we zo'n 80 vliegduiven , waarvan ik 14 late  , en nog een paar met nul  ervaring , niet mee tel .
Een van de beslissingen die ik nam om mijn leven aangenamer te maken was het spreiden van het werk .
En boven gaat het dus rustig aan zijn gangetje . Er is wat vertraging maar we komen er wel . 
De laatjes deden samen met enkele tweejaarse 2 x 130 km  , 1 x 220 en 1 x 250 km .
De meer ervaren duiven 130 - 250 - 350 km .
Volgende week, het eerste weekend van juni , gaat alles naar 380 km met 2 nachten mand . Met name Chateaudun  . 
De vuurdoop voor de laatjes . Tot nu toe deden ze het goed  en er bleef er geen een achter . Goed zo !
Ondertussen heb ik een 30 tal vroege gekweekt voor mijn jongste broer Patrick en een stuk of 30 voor mij ,
waarvan er door omstandigheden nog 21 overschieten  .
Voor Patrick  is het zijn tweede jaar .

 Verleden jaar foeterde het niet echt .
Wat zijn jongen juist mankeerden kon ik niet echt achterhalen .
 Ik dacht aan slechte mest omdat ze aan de bladeren van de pruimelaar zaten maar er was waarschijnlijk meer aan de hand .
Elk nadeel hep zijn voordeel en ondertussen heeft mijn broertje al een en ander geleerd  en is hij al een beetje melker geworden .
We hebben de start niet gemist en voor mij was het ook een nieuwe  start na twee jaar moeilijkheden allerhande op de snelheid met omtrekken , met onwil , en miserie en meer van die kwalijke dingen .
Op de openingsvlucht haalden wij alle twee"  MOOIE PRESTATIES BELGIË " op Pipa .
Ik ga sluiten met wat cijfermateriaal ( tot spijt van wie t benijdt  )

Patrick Casier : 

ARRAS 20 MEI 138 km  357 Jonge

1-3-4-5-8-14-15-17-18-20-24-37-38-42-43-44-51-52-53-63-70-75-76-85-87-95-97 (27/39)

ARRAS 27 MEI....Op 376 jonge duiven in Fondclub Steenbrugge haalt hij volgende prijzen binnen 6-17-21-22-23-25-26-27-28-30-31-34-36-41-45-62-70-72-73-74-87-88-100-103-107-121-129-143-145-149-164-165-169-171-176
en 35 prijzen op 37 ingekorfd met 100 % Casier duifjes .

CASIER -VAN TURNHOUT
Arras 20 mei 4-6-7-8-9-16-19-26-27-30-31-32-33-34-37-40-41-42-43-49-50 en 20 op 21
zelfde vlucht in het HOUTLAND VERBOND 1807 jongen 59-85-93-94-97-214-222-413-449-526-546-558-566-568 14/21

Arras 27 mei 141 jongen 4-12-14-15-17-23-25-27-31-38-39-43-49-58-63 15/21
HOUTLAND Op 2698 jongen werd het 54-163-181-183-203-288-299-362-377 enzovoort met 18 op 21 .

Tussen haakjes toch nog vermelden dat er geen sprake is van een voordelige ligging
met een van de grootste afstanden en snelheden van goed 1000 meter .
Bij deze
tot de volgende
Roger Casier

Maak jouw eigen website met JouwWeb