De aanleiding tot dit verhaal is de advertentie hierboven .
Mijn duifjes  zitten zowat overal . Op zich is dat niet slecht . Je kan er uit opmaken dat de vraag groot is .
Ze zitten meest geconcentreerd in Oost-Vlaanderen . En ze doen daar  goed hun best . 
Je kan er veel van terug vinden op mijn site met referenties . Link hierbij .
https://dankjewelroger.jouwweb.be/ .
Er is een tijd geweest dat ik mij ergerde aan het feit dat ik zo  weinig respons kreeg op mijn vraag
om " iets te laten weten "  omtrent  de prestaties van  de aangeschafte duifjes .
Ook daar mee heb ik leren leven .  
En toch schrik ik af en toe ( zoals nu ) als er plots , uit het het niets , een onbekende op duikt  ,
die een duifje van mij bezit of te koop aan biedt .
Het strafste is dat sommigen schaamteloos naar de juiste pedigree vragen en brave gast die ik ben ,
sloof ik mij dan uit om aan hun vraag te voldoen .
Och ja .. that 's life !
Maar waaraan ik mij eigenlijk het meest erger is aan de schrijfwijze van mijn naam .
Die is CASIER !  ( Spreek uit CAZIER )  en niet CASSIER ! ( zoals in de advertentie )
Ik ben geen familie van  Het Manneke  uitgebeeld door JEF CASSIERS want daar hangt een " S  " aan ! 
Al is het manneke zelf wel zo'n beetje een zielsverwant ......

Het eerste “Manneke” verscheen op het televisiescherm in 1960: dat figuurtje met zijn hoedje en lange sjaal , dat naïef en onhandig voor de zwakkeren opkwam , won de harten van heel T.V.-kijkend Vlaanderen .
Het imago van dit mannetje (Jef: “dat brave ventje dat compassie opwekt en een beetje kan toveren”) bleek een bijzonder authentieke her creatie én actualisering van de essentie van de clownsziel  ,
Het Manneke kwam in meer dan 10 landen op het scherm .
Er werden zelfs 150 afleveringen aan het Amerikaanse T.V.-station N.B.C. verkocht , maar de “bemiddelaar” incasseerde het geld en verdween . En Jef , die uit eigen zak de dure kopie' s had betaald  bleef achter met een diepe put en een grote kater…
Later werd hij beroemd door zijn uitbeelding van DE ALVERMAN . 
Puur sentiment uit mijn jeugd !

Mijn " roots  " moeten ergens in Frankrijk liggen  .
Volgens een familielid , die onze stamboom in kaart gebracht heeft , waren onze voorouders Kaasmakers , kaasboeren .
Dus ....net over de grens  is het gedaan met de uitspraak CAZIER  want dan wordt het  " MUSJEU CASJEE " ( Monsieur Casier )
Later moeten over en overgrootvaders naar Dudzele uitgeweken zijn ( mijn geboortedorp ) .
Het waren timmerlieden die , volgens de kronieken uit die tijd , meegeholpen hebben aan de heropbouw van de kerk .
Sindsdien zijn we gelinkt aan West-Vlaanderen . Bij zoverre dat een andere zielsverwant  WILLEM VERMANDERE mij op genomen heeft in een van zijn liedjes . " Voilà , c'est ça"  is de titel .  
En het zinnetje " ' t is da bier , zei Casier  "  gaat wel degelijk over mij
want de Willem heeft mij nog gevraagd of hij mijn naam mocht gebruiken  . En niet iedereen is zo " fraai " !
Het bewijs vind je in de tekst hieronder ....meer  Vlaamser kan niet .....

Willem Vermandere is een Vlaams kleinkunstenaar, schrijver, dichter, beeldhouwer, columnist, levensfilosoof, zanger, gitarist, basklarinettist en schilder .
Vermandere zingt steevast in zijn West-Vlaamse dialect. Geboren: 9 februari 1940 (85 jaar), Menen .
Een van zijn bekendste liedjes is  BLANCHE EN ZIJN PEERD  . Tussen Kortriek en Lauwe ...... Ju tjuk , m'n peerd ....
Mensen uit de streek beweren dat rond deze Halloween tijd , 
Blanche ,  zoveel jaren later , tot diep in de nacht , opnieuw  rond rijdt met zijn kar en zijn peerd  . 
Tussen Kortrijk en Lauwe , bij maanlichte nacht , boven de mais velden ....Ju tjuk ....
Ik zou er niet van verschieten . Er gebeuren ginds wel meer rare dingen .