Ik begin dit artikel met een foto , bijna 60 jaar oud , genomen  medio de sixties . 1965 .
De aanleiding is het bezoek van een  zoon  , van de man links op de foto , Adrien Pieters . 
Naast hem mijn vader Jerome Casier en zittend , Fevery Raymond  . Foto genomen op de kampioenenviering in de winter van 65-66 .
Dit waren toen  ongetwijfeld de drie beste snelheidsspelers in ons polderdorp Dudzele  op een boogscheut van de Noordzee .
De zoon kwam vragen of ik soms voor een paar witte duifjes kon zorgen , om te laten vliegen aan het stadhuis,
ter gelegenheid van het huwelijk van zijn dochter op 6 september aanstaande . 
Dat is uiteraard geen enkel probleem en met plezier gedaan . En we raakten aan de praat over vroeger ....
Marc Pieters is iets jonger dan ik en dan heb je wel iets gemist . Zijn zus Annie en ik waren toen 18  in  1965 .
Je zal maar 18  geweest zijn in die zalige tijd .
Ik ga niet sentimenteel worden maar mensen uit die tijd zijn anders dan die van nu ( Sorry ) 
Ik zei tegen Marc dat ik ooit eens bij zijn pa  aan huis  geweest ben voor het schrijven van een artikel over zijn duivenliefhebbersloopbaan . Ik ging het eens op zoeken en aan hem bezorgen .
En bij deze is dit aan het gebeuren .

Ik " PLAK "  hier het oorspronkelijk artikel  , nog verschenen in het duivenblad  DE DUIVENBODE -DE VRIJE DUIF  .
Terug in de tijd .....

Artikel nr 31

zaterdag 10 maart 2007 

Ik heb een beetje een eigenaardig gevoel bij de aanvang van het schrijven van dit gepland artikel .

Ik zat eigenlijk te wachten op de winter die maar niet kwam en ook omdat ik druk bezig was met van alles en nog wat ,
was daar opeens de lente , zonder dat ik het besefte en er viel ook nog een uitnodiging in mijn bus voor de eerste wedstrijd uit Moeskroen . We gaan zowaar al met duiven spelen en het is niet eens winter geweest……

En er was nog een vreemd gevoel bij een telefoontje . Het was bijna een stem uit het verleden….
Hoezo ? Wel , den “ Impanis “ van mijn peter Firmin Casier was een crack en zijn naamgenoot , de coureur Raymond was dat ook !
Hij begon zijn carrière in mijn geboortejaar 1947 , en ik viel bijna van mijn stokje van t verschieten
toen ik hem onlangs op TV zag n.a.v. de viering van zijn 80e verjaardag  !
Ik dacht ( sorry ) dat die mens al lang dood was .

Er zijn zo van die mensen , waar de tand des tijds  geen vat op heeft . Onverslijtbaar , onverwoestbaar….
Zoals Eddy Wally, een monument ! Met voor en tegen weliswaar , maar 't blijft een monument .
Mijn idool , Grote Rik …. RIK VAN STEENBERGEN ..... ook zoiets  .
Ik zag hem als jongetje van 10 koersen in zijn regenboogtrui in het Kuipke van Gent .
Wat een atleet . De jaren hadden er geen vat op . Hij heeft nog ploeg gevormd met zijn schoonzoon ( u leest goed ! ) PALLE LYKKE  .
Maar ' t was opeens dan toch gedaan  en ' k was er  niet goed van !

Ach ja , dat telefoontje ! Aan de andere kant van de lijn ,  Adrien Pieters , pas 86 geworden en nog heel schrander van geest .
Heel zijn leven duivenmelker geweest en niet van de minste . Ik zocht en vond een foto van omstreeks 1965 waarop hij staat te pronken naar aanleiding van een kampioenenviering van de “ Noorderbond “ naast mijn vader en Fevery Raymond .
En dat waren toen de smaakmakers op vitesse in ons dorp .
Waar mijn pa en Raymond rond de jaren 90 het niet verder dan het dorp gingen zoeken ,
trok Adrien naar de stad om de zwaarste concurrentie in de ogen te gaan kijken !

Ik kom in dat hoofdstuk niet voor omdat ik toen mijn handen vol had met politieke bezigheden .
Adrien …. EEN MONUMENT !
Ik ken hem al heel lang want destijds werd ik op  18-jarige leeftijd tot secretaris van de Noorderbond gebombardeerd en Adrien was toen voorzitter .

Uit die tijd is mij vooral zijn nauwgezetheid bij gebleven en zijn klein , pijnlijk proper handschrift , waarschijnlijk beroepsmisvorming , want hij is lange tijd  griffier geweest bij het parket van de krijgsraad te Gent .
Ik kreeg trouwens regelmatig onder mijn voeten wegens mijn gekrabbel dat met haken en ogen aan elkaar hing
( heb nooit een prijs gekregen voor schoonschrift !! ) Ik herinner mij ook dat ik er nog voor gezorgd heb ,
via wijlen senator Omer Carpels ,  die toen in de commissie voor landsverdediging zetelde ,
dat hij in 1972 overgeplaatst werd naar Brugge , waar hij nog 5 “ schone “ jaren heeft gekend , dicht bij huis ,
tot aan zijn pensioen en met meer tijd voor zijn duifkens .

Mijn pa keek op naar Adrien wegens “ geleerd  “ ! en het gebeurde wel eens dat  mij gevraagd werd om naar Adrien ,
bij hem thuis te gaan , om hem te vragen een brief te schrijven naar een of andere instantie .
Mijn pa kon dat niet wegens enkel lagere school en bovendien veel gespijbeld om mussen te vangen …….

Later heb ik dan die taak overgenomen en was ik de “ geleerde ” van de familie en die status beviel mij wel .
Ik was leergierig en ik heb van een paar mensen toch heel wat opgestoken .

Adrien is ook altijd een sportieve kerel geweest . Als voetballer in de A- ploeg van het  St Leo-college en omdat er nogal wrevel ontstond omdat hij ook al aangesloten was bij CLUB BRUGGE zegde hij het college vaarwel en trok naar het atheneum .

Het is eigenlijk al altijd zo geweest..... Cercle Brugge dat waren de “ kaloten “ en Club Brugge was van de “ sossen “.
Wa wil je , joene !!

Adrien kon leuke verhalen vertellen uit die tijd en hij was een goed verteller ook en we hebben dikwijls na een of andere inkorving smakelijk gelachen . Ach waar is de tijd ? …….

Zo vertelde hij vaak over zijn 2 wedstrijden die hij speelde in de eerste ploeg van Club Brugge , in april 1940 , toen veel spelers gemobiliseerd waren .
Hij speelde tegen Standard Luik en tegen de Gantoise :
“ We kregen toen 50 frank , twee pistolets met kaas en een tas koffie  , glimlachte hij , Nu is er wel iets meer  te verdienen ! “
( nota : Dat was toen ongeveer het uurloon van  een geschoold arbeider ) 

Over zijn carrière bij het leger onthouden we dat hij in 1939 korporaal werd en op 1 maart 1940 zijn eerste wedde ontving :
De ronde som van  700 oude Belgische franken .

In 1941 trouwde hij met zijn Marie- Louise en ze zijn tot op vandaag nog altijd samen en ook dat word steeds zeldzamer……..

In 1970 begon hij dan te lopen bij de veteranen , als hobby en voor de conditie .
Een gezonde geest in een gezond lichaam weet je wel  en zo leerde hij ook over heel de wereld mensen kennen .
Gekend als “ een slechte klute “  ( kluit = stuk van 10 centiem  )  zoals hij zelf zegt

En de duiven dan ! Met zijn onafscheidelijke brommertje trok hij naar Brugge om het op te nemen tegen de grote mannen .

Zonder overdrijven mag ik stellen dat Adrien het halve –fond spel beheerst heeft in Brugge in de jaren 90 .
Ik heb ter zake een heel pakket documentatie ontvangen met de bewijzen  , maar omdat ik een hekel heb aan ellenlange opsommingen van uitslagen , pik ik er maar enkele uit , om de zaak in te kleuren .

Trouwens , als ik zelf een reportage lees dan ga ik heel vlug over die resultaten
omdat ik mij meer interesseer aan het hoe , het waarom en de methode .

Ik neem het kampioenschap met de oude duiven van het BRUGS VERBOND als waardemeter en ge zult de ster van Adrien zien rijzen in de loop der jaren , en let ook eens op het gezelschap waarin hij verkeerde……

In 1989 was hij 4e  na  A & L . Gevaert , Mattheeuws Maurice ,en Vanhoucke Gabriel

1990  1-Mortier    2-Pieters     3- Clerick , Mattheeuws en Rotsaert Robert

1991  1- Pieters    2- Mattheeuws    3- D’Haenekindt Geo

1992  1- Pieters    2- Mattheeuws    3- Vanhoucke Luc

en zo gaat het maar verder , er waren de  verschillende discipline ’s , maar zoals ik al zei , ik hou niet van ellenlange opsommingen maar neem van mij aan dat Adrien regelmatig in de top drie verschijnt , ook in zijn thuishaven , ZIJN lokaal “ De Nieuwe Colibri “

Het is evident dat zo iemand dan ook regelmatig in de provinciale kampioenschappen terug te vinden is .

Zo was zijn duif  3199285/86 in 1991   tiende in de Prov. Kamp. halve fond oude en in dezelfde categorie vijfde in 1992 .

Zo was hij ooit bij de superstars van de maand juli van het sportblad “ De Duif “ in de reeks halve fond ,
waar hij als 10e afgevlagd werd na mannekens als de Houbens , Hufkens , en andere Voets…..
Dit met een droomuitslag uit Chartres met 1 e , 2e , 3e  en 4e prijs op 197 duiven .

Ik ga het bij die ene uitslag houden , maar ik geef jullie wel nog de eerste 10 mee want neem van mij  aan : Het is er een om in te kaderen……..

Adrien neemt op die 18e juli van 1992 de 4 eerste voor zijn rekening met zijn drie eerst getekende en zijn vijfde en zijn 4e inget . wint de 29e prijs .
Alles te samen mocht hij op dat  “ VLUCHTJE “ een kleine 21.000 BF opstrijken……

5e was  Nayaert hugette  , 6 Goethals Louis 7 & 10 Mattheeuws M , 8 Hullebus en 9 Frans Cloedt .

Snelheid rond de 1400 meter en de prijzen waren op een kwartier verdiend . Normale vlucht dus en voor de “ RAPPE “

Adrien heeft mij beloofd om uit de doeken te doen hoe hij dat klaar stoofde . 
Zijn testament zeg maar, maar dat is voor een volgende keer , beste vrienden .

 

Adrien Pieters  Dudzele  Maart 2007

ADRIEN PIETERS  DEEL II 

Mijn vorig artikel heb ik aangevangen met de melding dat ik op de winter zat te wachten…..
Die is er dan toch gekomen , met winterse buien en een kille noordoostenwind .
Van wind uit die richting zeg ik altijd  : “ ’t is precies de adem van de dood…… “
Koud , kil , ijzig . Slecht voor mens en dier . Maar geen nood .
De definitieve doorbraak van de lente is aangekondigd en we zitten er met zijn allen op te wachten…..

Maar we gaan verder met het relaas rond onze vriend Adrien Pieters die ons wil bewijzen dat het mogelijk is om met een klein aantal duiven prachtige resultaten te behalen .

Toevallig zag ik deze week een dvd rond Michel Van Lint waarin je ziet hoe hij 3 maal daags zijn drinkpotten grondig schrobt .
Hoe hij voor elk hok , in de voorgang , ‘s morgens 2 verse handvollen grit gooit en ’s avonds de overschot in de vuilnisbak kiepert .
Hoe hij 3 maal daags voedert en kuist enzovoort enz …..

Er zijn geen geheimen orakelt Michel . Of ’t zou moeten zijn dat full-time met die duiven bezig zijn toch wel loont !!

Bij deze stel ik dat Adrien gelijkenis vertoont met Van lint , zij het dan in ’t klein….

Gedrevenheid , stiptheid , netheid , regelmaat ……

Maar goed , ik laat Adrien zelf aan het woord :

“ Het was voor mij een echt plezier om 10 opeenvolgende weken met dezelfde duiven uit Chartres te spelen ( 336 km )
Het is nu gedaan met dergelijke mooie gewaarborgde halve fond vluchten in het Brugse .
Ook is het duivenspel te kostelijk geworden en de jeugd is er niet meer voor te vinden !

Gedurende mijn 52-jarige loopbaan als duivenmelker zijn bijna alle duivenmaatschappijen in het arrondissement Brugge opgedoekt .

Na  40 jaar prachtig duivenspel heb ik in Maart 2002 , na een hartoperatie , mijn duiven allemaal weg geschonken aan een familielid duivenliefhebber ( 6 weduwnaars , 3 kweekkoppels en 15 jonge duiven )

In 1951 heb ik mijn hok gebouwd . Met pannendak en een goede verluchting . 9 meter breed en 3 meter diep .
Boven op een bergplaats met uiteraard dezelfde afmetingen .

Het was in drie verdeeld . Een van 4 meter voor de weduwnaars en 2 x 2,5 m voor de kwekers en jonge duiven .

* Men moet de duiven verzorgen als renpaarden .
T.t .z . steeds op dezelfde uren trainen , voederen , en de hokken 2 x daags kuisen .
Dit laatste is geen probleem wanneer men weinig duiven heeft , waaruit ook volgt weinig stof op de hokken en goed voor de ademhaling van duif en melker !     

* Ik heb nooit aan winterkweek gedaan want de vogels in t wild doen dat ook niet . De nestbakken gingen dicht van 1 oktober tot Lichtmis en de duiven werden niet gescheiden want een speciaal latwerk werd  op 50 cm voor de bakken geplaatst .
Ik heb nooit meer dan 3 kweekkoppels gehad  maar wel veel geluk ,want ik had het genoegen om zo rond de 5 a 6 jaar een nieuw koppel te ontdekken dat prima nakomelingen gaf !! Ik heb ook veel aan inteelt gedaan en zo een eigen soort geboetseerd .

* De duiven werden steeds in een gezamenlijke bak gevoederd die na een halfuur weggenomen werd .
Het was een mengeling van kweek en vlucht met veel mais , steeds van dezelfde firma .
Verder veel kanariezaad gegeven zoals plat en rond zaad , zoet raapzaad , koolzaad , kempzaad , lijnzaad , vitsen enz…
Ook steeds 2 soorten grit en piksteen op het hok .

* Heel veel zuivere bijenhoning gegeven afkomstig van mijn schoonbroer die imker was .

   Nooit geen kopziekte of tranende ogen gehad , nooit geen beroep gedaan op een dierenarts tenzij voor de verplichte entingen .

* In het drinken bij de thuiskomst en op woensdag steeds zuivere bijenhoning en 3 gram GINSENG POEDER
( dit laatste rechtstreeks bekomen van vrienden uit Zuid –Korea in een doos van 100 zakjes van 3 gram ) 

* Elke dinsdag een thee van dovenetel , salsepareille ,  quinqina ,wilde tijm enz, afgewisseld met soms lookolie en biergist

* De drinkpotten werden 3 maal per week gereinigd met zeer heet water gemengd met bleekwater

* Op mijn weduwnaarshok van 4 x 3 meter waar plaats is voor 18 bakken heb ik nooit meer dan 12 weduwnaars gehouden .
  Ze trainden 2 x per dag met open venster

* tweemaal per week gelegenheid tot baden en  na de thuiskomst , als de duivinnen weggenomen zijn , een verplicht lauw en ONTSPANNEND bad .

* De duivin werd altijd getoond voor het vertrek voor een tiental minuten .
   Dat ze dan al eens hun duivin trappen heeft geen nadelige invloed op hun prestatie ’s.

Bij thuiskomst 2 a 3 uur samenzijn , wat verlengd werd naarmate het seizoen vorderde .

De voeding ? Enkele handjes gemengd kanariezaad . Dezelfde avond nog kregen ze al opnieuw hun sport-kweekmengeling

* RASSEN ; gestart in 51 met 2 koppels duiven gekregen van de Gebroeders  Peetermans uit Borlo bij St Truiden
( zij waren broers van mijn schoonmoeder Josephine ) Verder in de loop der jaren gekregen en / of verwisseld met de gebrs Martens en Gerard Gardin , beiden van Dudzele , Charles Matthys ( die fameuze roste en vale ) Camiel Dendooven Zuienkerke ,
Armand Duytschaever van St Amandsberg , Isidoor Beausaert van Brugge en Walter Van Herreweghe uit Vlamertinge .

Door kruisingen en veel inteelt een prima eigen soort bekomen .

* Vroeger waren er veel schone natura-prijzen te winnen , maar dat is al lang verleden tijd.....

Zo won ik naast mooie geldprijzen , ook nog fietsen , regulateurs , grasmachine , hoge drukreiniger .

* In het begin van de jaren negentig had ik het geluk een crack te kweken die in 91 - 92 en 93 ruim 120.000 oude franken naar huis bracht .
Deze 3199285/86 won samen met de 3136425/90 voor ongeveer 312.500 BF aan prijs – en seriegeld .

Welnu, deze 285/96 heeft zeker wel 15 duivinnen gehad en NOOIT is er een goede duif uit gekomen  die regelmatig kop kon vliegen ……  (  Nota : Waar heb ik dat verhaal nog gehoord ? Ik vroeg aan Adrien of hij er soms geen broer van gehouden had en hij moest het antwoord schuldig blijven .
De 285 was trouwens een jong van mei en kwam toevallig op het weduwnaarshok terecht . Er was nog een plaatsje vrij ….. )

Van de andere kant zijn heel wat liefhebbers gelukt met mijn soort o.a . mijn goede vriend Richard Severijns uit Loksbergen bij Halen die reeds 20 jaar succes heeft met gratis duiven of uitwisselingen .

* Mijn gedacht over grote aantallen duiven ! Ik lees regelmatig reportages over liefhebbers die beweren weinig ( ? ) duiven te houden maar toch aan volgende aantallen komen  . 32 kweekkoppels , 34 oude , 34 jaarlingen  .
Met de duivinnen er bij maakt dat toch zo’n 200 duiven , en dan nog zo’n 85 jongen .

Een andere liefhebber had  104 weduwnaars en 20 kweekkoppels enz…
Ieder zijn goesting , maar wat willen die mensen aanvangen met dergelijke aantallen , gezien de hoge kosten in de huidige duivensport . Ze moeten enorme winsten maken op de wedvluchten om hun kosten te kunnen dekken ….

* Waarom een duif Barcelona doen vliegen met slechts  1 euro achter zijn naam . Nog eens , ieder zijn goesting .

* Nerveuze duiven ? De schuld van nerveuze liefhebbers ! Door b.v.b. de duif hardhandig beet te pakken bij de thuiskomst of er achter te jagen op het hok . EEN DUIF MOET VERTROUWEN HEBBEN IN ZIJN BAAS !!

Tot daar de bedenkingen van Adrien Pieters , de kampioen van de eenvoud , die momenteel herstellende is van een zware rugoperatie . Hij zit aan zijn zetel gekluisterd en dat is niets voor hem . Hij is nooit een stilzitter geweest en bij deze wensen we hem , met de lente in zicht , een spoedig herstel toe .

En over die fameuze roste en vale . Dat waren  hele goede . Wat zeg ik ? Het waren supers  !!
Mijn vader heeft er een gratis gekregen  van Adrien , ook rond de jaren 90 en omdat veldrijder Berten Vandamme toen furore maakte werd hij “ DE VANDAMME “ gedoopt . Hij won een resem kopprijzen .

En Luc Peere kreeg er ook van .
Een van die “  roste “ werd samen met een dochter van de “ Jonge Prins “ van " Tienne  Vos "  vader van de “ OUDE ROSTEN “ stamduif bij de Luc . Die later serieus in geteeld werd .
Ondergetekende heeft ( had ) er ook nog van , in de gedaante van “ CLAIRE “ een in geteelde duivin naar die oude rosten en twee zoons van de zwarten ( 12 eerste tot op Tours )

Goede duiven ….. ’t Zal wel in de genen zitten zeker …..

Vele groeten vanwege Adrien en  mezelf

ROGER CASIER 
Nawoord : Met enige weemoed het opgezochte artikel herlezen . 
Met heimwee naar een tijd die nooit meer terug komt .
Toen met de duiven spelen en gaan inkorven een kermis was . 
En toen de duiven thuis waren trakteerden de winnaars heel 't café . 
Tegenwoordig  moet je uw drankje al betalen bij de inkorving onder " werkingskosten " 
omdat velen " dievelinge " weg vluchten zonder de cafébaas iets te " jeunen "
Foei !!! Van mij en mijn Tine , hebben de cafébazen nooit klagen gehad .....
Adrien draait zich wellicht om in zijn graf ....... 
De foto hieronder ....Mijn peter , Firmin Casier , ( links ) was er ook niet vies van !!!