Ik ga dit dagboek beginnen met een anekdote van 90 jaar oud , op getekend uit de mond van mijn vader . Het gaat over de duivensport rond 1930 , voor de tweede wereldoorlog .
Het ging er wel een beetje anders aan toe dan nu ...
Men begon op Arras ( 100 km ) en elke week ging het een stapje verder . Terugkeren was niet mogelijk , afhaken wel !! Maar voortdoen was de boodschap , tot en met Angoulème , en de kampioenschappen werden dan ook gewonnen door diegenen die nog prijs konden spelen op die eindvlucht . Nog even vermelden dat 20 duiven op de hoklijst in de winter meer de regel was dan uitzondering ....
Op de inkorving van de voorlaatste vlucht van rond de 500 km , de naam is mij ontgaan , stonden twee liefhebbers gelijk met evenveel punten . Octave Decoster en Louis Casier , vaders vader en bijgevolg mijn grootvader , die ik overigens nooit gekend heb ( spijtig ! ) want hij stierf in 1937 , 10 jaar voor ik geboren werd .
Er was zwaar weer voorspeld en Louis Casier besliste op het laatste moment om zijn 2 beste vliegers niet mee te geven en te sparen met het oog op de eindvlucht uit Angoulème .
Er werden twee mindere goden ingekorfd die er toch nog in slaagden om de broodnodige punten binnen te halen . Zij waren overigens uit geteld en zouden verder in het stuk niet meer voor komen .
Kwam toen de fameuze eindvlucht met glans gewonnen door de “ uitgeruste “ cracks van wijlen mijn grootvader . En Louis Casier was kampioen van de Noorderbond Dudzele !!!
Octave Decoster kon het moeilijk aanvaarden en grolde tegen mijn grootvader dat het op die manier niet moeilijk was om te winnen , door ze een week thuis te laten .....
En Louis antwoordde heel kalm en laconiek : “ Niets belet U , Octave , om hetzelfde te doen ! “
Tot daar , het verhaal . Misschien licht dit een tip van de sluier op , waarom het zo moeilijk is om tegen mij een kampioenschap te winnen ....Het zit gewoon in de genen !
LOUIS CASIER
Maak jouw eigen website met JouwWeb