Ik ga dit dagboek beginnen met een anekdote van 90 jaar oud , op getekend uit de mond van mijn vader . Het gaat over de duivensport rond 1930 , voor de tweede wereldoorlog .
Het ging er wel een beetje anders aan toe dan nu ...
Men begon op Arras ( 100 km ) en elke week ging het een stapje verder . Terugkeren was niet mogelijk , afhaken wel !! Maar voortdoen was de boodschap , tot en met Angoulème , en de kampioenschappen werden dan ook gewonnen door diegenen die nog prijs konden spelen op die eindvlucht . Nog even vermelden dat 20 duiven op de hoklijst in de winter meer de regel was dan uitzondering ....
Op de inkorving van de voorlaatste vlucht van rond de 500 km , de naam is mij ontgaan , stonden twee liefhebbers gelijk met evenveel punten . Octave Decoster en Louis Casier , vaders vader en bijgevolg mijn grootvader , die ik overigens nooit gekend heb ( spijtig ! ) want hij stierf in 1937 , 10 jaar voor ik geboren werd .
Er was zwaar weer voorspeld en Louis Casier besliste op het laatste moment om zijn 2 beste vliegers niet mee te geven en te sparen met het oog op de eindvlucht uit Angoulème .
Er werden twee mindere goden ingekorfd die er toch nog in slaagden om de broodnodige punten binnen te halen . Zij waren overigens uit geteld en zouden verder in het stuk niet meer voor komen .
Kwam toen de fameuze eindvlucht met glans gewonnen door de “ uitgeruste “ cracks van wijlen mijn grootvader . En Louis Casier was kampioen van de Noorderbond Dudzele !!!
Octave Decoster kon het moeilijk aanvaarden en grolde tegen mijn grootvader dat het op die manier niet moeilijk was om te winnen , door ze een week thuis te laten .....
En Louis antwoordde heel kalm en laconiek : “ Niets belet U , Octave , om hetzelfde te doen ! “
Tot daar , het verhaal . Misschien licht dit een tip van de sluier op , waarom het zo moeilijk is om tegen mij een kampioenschap te winnen ....Het zit gewoon in de genen !
LOUIS CASIER
Ik vertel dit omdat ik het kotsbeu ben om met de vinger gewezen te worden omwille van mijn sterk spel . Ze weten niet wat wij er voor doen !
Meestal komen zo’n reactie ‘s van gasten die te lui zijn om te doen wat moet gedaan worden .
En dan hoor je opmerkingen als deze .... “ Het is niet moeilijk.....Hij zit hele dagen op zijn kot en ik heb daarvoor geen tijd ....en de zijne deden al 3 keer Arras en de mijne nog maar een keer ....en ...hij woont beter dan ik ....heeft een beter kot dan ik .... “
En dat wordt dan verteld op een manier alsof ik iets mispeuterd zou hebben , alsof ik iets deed wat niet mocht ....
En dan antwoord ik in de stijl van mijn grootvader, Louis Casier ...zorg dat ge mee zijt met mij , zorg er voor dat ge duiven kweekt die tegen een stootje kunnen en geen watjes . Laat ze uit in alle weer en wind , maak er flandriens van . Dan kan je ze zelfs opleren als de wind over de polders giert en de wilde eenden schuilen in het riet . Dan moet je niet wachten tot het 20 graden is , niet te warm of te koud is en niet te veel wind of bewolking .....Wees streng maar rechtvaardig . Geef ze goed de kost , maak ze niet kapot met allerlei kuurtjes die ze verzwakken in plaats van genezen , dan gaan ze geen adeno krijgen op het moment dat je ze moet leren omdat hun darmflora kapot is .
Hier moeten ze luisteren en doen wat van hen verlangd wordt en dan bouw ik samen met hen een feestje . Dan krijgen ze een bad en een goed maal en een duivin ...
Te laat komen wordt een paar keer getolereerd . Er kunnen geldige redenen zijn . Ergens anders binnen lopen niet ! Zulke moet ik niet . Vandaag kwam er nog een jaars duivinnetje thuis van ( een slechte ) Chateauroux . 55 uur na de lossing . God weet hoeveel kilometers zij gedaan heeft . Het was een moord voor onervaren duifjes zoals zij . Ze mag blijven en met tijd en boterhammen mag ze haar kans gaan op Barcelona .
De aanleiding voor hetgeen vooraf gaat is die gast die het nodig vond om te zeggen dat ik ze eigenlijk zou moeten tekenen “ aan de lopende band “ na reeds drie maal Arras gevlogen te hebben ..... . Ik heb het zielig figuur geantwoord ....” Wat denk je dan dat we doen ? “ En ik dacht daarbij ....alleen vandaag niet ! Wegens de omstandigheden want ze kwamen slecht tot heel slecht , tot helemaal niet ! Met een duur van de prijskamp van een uur en meer voor een vluchtje van 100 km .
Met veel verliezen van jonge duiven voor de eerste keer in Frankrijk , tot 50 % !
Niet zo gemakkelijk om ze dan aan “ de lopende band “ te tekenen !
Dat deden ze wel in de streek van Tijl en Nele en Lamme Goedzak . De streek rond Damme . Gans de meute zat daar op een hoopje . En hoe meer in het westen wonend hoe slechter ze vielen . Begrijpe wie kan , met een straffe noordoostenwind nota-bene !
Ik kan het niet laten om hier wat dieper in te gaan op de legende van Tijl en Nele . Zo oer-Vlaams
Maak jouw eigen website met JouwWeb