Het is de bedoeling dat mijn collega’s duivenliefhebbers iets opsteken van mijn geschriften .
Iets leren van mijn experimenten en de openhartigheid waarmee ik het behandel .
Wat je vooral niet moet doen is proberen om prijs te spelen met oude op snelheid in de omstandigheden waarin ik verkeer .
Neem nu mijn twee jaarlingen met een schitterend palmares als jonge duif .
Ze huizen op het hok der jonge duiven . Dit hok van de jonge duiven bevind zich achter het grote hok .
Er is een gang van een dikke meter breed om door te kunnen met een kruiwagen en zo . Het voorfront is nagenoeg open maar er kan uiteraard geen wind aan !!
Zon heb ik alleen door het dak in golfplastiek als hij hoog staat en .... vooral in deze tijden ... ALS ZE SCHIJNT !!!

Dat maakt dit hok ideaal voor de jonge duiven omdat die op het gepaste moment in vorm komen in de midzomerperiode .
Het maakt eigenlijk dit hok totaal ongeschikt voor het spel met de oude en toch probeer ik het !
Moest mijn vader nog leven ...hij zou woorden in de mond nemen zoals  : Stommeling ...onnozelaar....uil ...
Hij draait zich wellicht om in zijn graf .

JEROME CASIER  1918-1993

Het zit mij niet mee , deels door mijn eigen schuld . Maar ik heb ook de pech dat we het slechtste voorjaar ooit mee maken  .
Een streepje zon op de middag zou wonderen doen op mijn kille hok maar zelfs dat blijkt niet mogelijk .
Vandaag op de vooravond van 1 mei lijkt het wel herfst . 2018 is 4 maanden oud en ik overdrijf niet als ik schrijf dat we aan geen 10 mooie dagen komen !
En ik vervolg mijn pechverhaal . Deze stommeling  bestond het dan nog om een van die jaarlingen eerst af te geven !!
Een van mijn vrienden die in zijn loopbaan ergens  tussen de 500 en 1000 eerste prijzen won op snelheid en halve fond zei mij onlangs dat het een mirakel is dat ik in die omstandigheden nog prijs speel !!!
En mijn echtgenote – soigneur  geeft mij de raad om met geen oude meer te spelen in het voorjaar !
Maar naast een stommeling ben ik ook nog een koppige ezel ,

( Zelfkennis is het begin van de wijsheid  . Alhoewel .... ) en dus probeer ik het steeds opnieuw .
Over pech gesproken . Mijn tweejaarse Little Joe kwam 14 dagen geleden om 19 u 30 thuis van een normale vlucht . Ik schreef in een vorige aflevering over het vermoeden dat die duif zich niet mis vlogen heeft en er uit zag alsof helemaal niet gevlogen !! 
Wat is er met die duif gebeurd ?
Dit weekend vliegt hij toch maar mooi de 2 de prijs hé en na controle van uitslagen en snelheden van andere prijskampen in de buurt , en als ik  deze samen voeg , zou hij toch in de 20 eerste af gevlagd worden op meer dan 2000 duiven .
Dat bewijst toch wel iets en hij is niet aan zijn proefstuk !

Over pech gesproken ....deze koppige ezel probeert tevergeefs het zaakje op de rails te krijgen .
Ik start twee weken geleden drie klasrijke jaarling-duivinnen op met het oog op de halve fond straks . Ze deden 100 en 200 km . En ze kwamen goed !
Een er van vloog als jonge duif de 2° regionaal uit Bourges . Vandaag ontbreekt  er een   . Toch wel deze zeker !
Komt daar nog bij dat zo’n vlucht zoals dit weekend met zo ‘ n  weer een pure loterij is en toch worden de prijzen verdeeld .
Met lof en respect voor de winnaars van mijnentwege . Laat dat duidelijk zijn .

Dus ja ...samen gevat . Met een mooi voorjaar en regelmatige vluchten en wat minder pech maak ik een kans . Nu ben ik kansloos omdat ik te veel van het “ slechte “ krijg .
Maar goed  ! De uitslagen .
St Andries “ WILLEN IS KUNNEN “

112 oude  2-25    2 prijzen van 3 met 1+2

112 jaarlingen 17-38-52-53  4 op 6

Aartrijke

262 oude  98-123 . Twee van de 4 met 2 gedubbelde jaarlingen , enkel voor gewone prijs

212 jaarlingen 69-92 . Met 3 en 1 . Tweede ingetekende mist ....

En eigenlijk is dat experiment het minste van mijn zorgen en bovendien , hoe slecht dat het ook gaat , ik kan nog altijd teren op een mooie winst . Dat is voor mij geen “ conditio sine qua non “ maar het verzacht toch een beetje .
Nee , wat mij vooral bezig hield was het verhaal van die vroege jonge duivinnen met de schrik op hun lijf voor die koebeesten !!
Ik heb het verhaal verteld in een vorige aflevering . En op zaterdagavond trok ik naar hun hokje en stak ze in de mand . Zo’n 25 stuks .
Ik wilde ze niet laten vliegen  omdat ik niet zeker was  of ze wel zouden binnen komen op  hun geboortehok ! 

Uiteraard was het op dat hok een kabaal van jewelste . Ik trok de deur achter mij dicht en liet ze betijen .
De morgen nadien werd de jolige bende , rond zo’n uur of 9 , de vrijheid gegeven . Wat een spektakel ....in de lucht , op het dak , en in het hok . Al dat jong geweld , al die hormonen ....
Ik was wel zo verstandig geweest om ze wat op de honger te houden en toen riep ik ze binnen . Spannend !!
En ja , al de duivinnetjes kwamen vlot binnen gehuppeld samen met de jonge duivers . Missie geslaagd !!
Op maandagmorgen heb ik het nog eens over gedaan en het leed was geleden . De koetjes zijn opgenomen in hun leefwereld .
Nu zitten ze braaf  in hun  hokje met open voorfront en volgend weekend wacht hen opnieuw dolle pret !!!
Ondertussen evalueer ik de gebeurtenissen en enkele optie ’s voor volgend jaar krijgen stilaan gestalte :
- Alleen nog weduwschap met de duivers . Gekoppeld aan de beste duivinnen van 2018 .

- Op het gepaste ogenblik , rond mei als de hafo begint ,de rollen omdraaien en de duivinnen spelen met de duiver thuis .
- Geen jaarlingen meer spelen, tussen de jongen . Het gaat niet en ik word er ambetant van !!

- Aanpassen van de accommodatie , beetje vergroten . Zou er graag 16 bakken in kunnen zetten .

Ondertussen , om nog eens terug te komen op die twee jaarlingen , heb ik al maatregelen genomen met onmiddellijke ingang .
Wat bleek ? Dat ze godverdomme gans de dag bezig waren  met jonge duivers te verjagen uit hun nestbakken . Zo hadden ze met hun tweetjes een hele afdeling onder controle .
Jamaar ...zo niet hé !! En de heren zitten opgesloten in HUN  nestbak en daarmee basta . Ze komen er alleen uit om te vliegen , te eten en te drinken .

Ze kijken heel boos naar mij of verbeeld ik mij dat ?
We gaan eens zien wat dat op levert in afwachting van volgend jaar als ze tussen de grote jongens gaan zitten en veel minder praatjes zullen hebben !! 
Terwijl ik schrijf klettert de regen tegen de ramen van mijn veranda . Het is triestig maar toch wanhoop ik niet want het komt goed . Met tijd en boterhammen zoals we hier zeggen .
En de zon ? Die komt wel  ! Samen met het grote werk boven Parijs . 
Tot de volgende ! 

Maak jouw eigen website met JouwWeb