Hallo , beste lezers .
Oud worden is niet simpel . Het gaat allemaal wat minder vlot . De motor sputtert een beetje , de gewrichten kraken . 
Men wordt een beetje vergeetachtig . Je moet alles beginnen op schrijven enzovoort ....
Maar je trekt je plan en je past je aan . Wat vroeger in één dag kon duurt nu drie dagen .
Het moeilijkste is het aanvaarden van die beperkingen .
Maar ook dat leer je beetje bij beetje .
Zo zijn er mijn verhalen , artikels ......
Ik heb vroeger al eens gezegd dat ik die eerst schrijf in mijn hoofd om ze pas later aan het klavier toe te vertrouwen .
Dat was geen enkel probleem .  Tot op het moment dat ik vast stelde dat er stukken , passages , verdwenen waren uit mijn kopje ....
Dus ja , moest ik beginnen aan mijn duivendagboek voor April , maar ik had geen tijd , en daarom schreef  ik  het op , in mijn ECHTE duivendagboek en ik zou het later wel over typen .....
Hierbij een foto van het opzet , een bladzijde uit mijn dagboek .
( Misschien kom je het later wel eens tegen in een of ander museum ....)

 

Eigenlijk vind ik dit ook maar niks . Het is dubbel werk . Het ging bovendien over de wereld die finaal naar de knoppen is en bestuurd door een stelletje gangsters . Een en ander wordt tegenwoordig rijkelijk uitgesmeerd in documentaires over de meest uiteenlopende smerige onderwerpen . En hetgeen ik begon te schrijven is ondertussen ook al weer achterhaald .
Die gek uit Amerika heeft een handelsoorlog ontketend die een ongeziene crisis  zal veroorzaken en die alles nog eens een pak duurder gaat maken .
Ik weet het . Mensen lezen dit niet graag . De meerderheid heeft de neiging om er van weg te kijken  . 
Een struisvogel doet dat ook . Ik ben geen struisvogel ! 
En soms zeg ik tegen iemand .....Ge moet daar eens naar kijken , daar vertellen ze van naaldje tot draadje hoe de vork in de steel zit
( of zat ) . En dan halen ze de schouders op ....geen interesse . Tja .
Dit gezegd zijnde ga ik het stuk dus niet overtypen en dus hoeft niemand het te lezen . 
We duwen dit allemaal van ons weg en gaan het over duiven hebben .

En dat struisvogels hun kop in 't zand steken als er gevaar is , berust natuurlijk op een mythe .
Bij gevaar lopen ze snel weg aan zo'n 70 per uur .... Dit exemplaar is waarschijnlijk zijn eieren aan het draaien , want dat moet ook gebeuren voor een goede gang van zaken ....
Over duiven .....Ik ben dus vorig weekend gestart met een paar duifjes op snelheid . Het was jaren geleden .
Dat komt omdat mijn broer , beginneling , het ook wilde proberen met een paar jaarlingen .
En ik ook niet alles naar het kweekhok wil verwijzen dat goed komt als jonge duif tot 400 km .
En omwille van een gezonde strijd en ook nieuwsgierigheid .
Het weer zit niet mee . Het is winter in de lente !
En zoals altijd is het vormpeil van de weduwnaars evenredig aan de temperatuur .
Ze hebben warmte nodig !
Om een lang verhaal kort te maken .
Van 9 duifjes , waarvan een stuk of 4 die beschouwd kunnen worden als leerduif ,  ingekorfd in het Houtlandverbond   
haal ik op 1615 jaarlingen , 3 prijsjes . 226-368-404 . Het is geen groot succes , maar het is een begin .
En mijn twee eerst getekenden  zijn er wel bij .
Broertje Patrick ....3 prijsjes van 5 . 
Geen probleem , zegt hij . Ik kan er maar van leren .
Ik heb hem naar waarheid gezegd dat het met tweede klas duiven ook niet zal lukken .
Je moet je beste van stal halen ! , zei ik  .
Maar hij is bang van ze te verliezen  .
Mijn eerste aankomst was BLUE STAR . Hij laat toch 1389 duiven achter zich ....
En zo kan je het ook bekijken .      

Hoe zou het nog met  Wim zijn ? Je weet wel , WIM , bekomen van WIM BODDAERT , van het genoeg  gekende TEAM BODDAERT .
Hij maakt deel uit van mijn favoriete koppel waarvan de vrouwelijke helft niemand minder is dan ESPERANZA , 
Topduivinnetje uit kleinzoon zwart goud , wel bekend .

Zoals jullie al weten was het een moeilijke bevalling .
Maar uiteindelijk lagen er twee eitjes in het nest en een dag of  5 later bleken ze bevrucht te zijn . 
Een ietwat moeilijk verhaal nam een goede wending . 
Er was wel duidelijk een probleem met Esperanza . Telkens iemand er op het hok kwam ging ze van het nest .
Dat stond mij niet aan . Ze had geen enkele reden daar toe !
Ik keek wel met spanning uit naar de dag dat de jongskens moesten uit het ei kruipen .
Het duurde wat langer dan normaal , maar ik heb meermaals vast gesteld dat er grote verschillen zijn tussen de koppels .
Dus , geen paniek . Tot die morgen , een paar dagen geleden , 6 april 2025 .
Het koppel had het nest verlaten , niettegenstaande de eitjes beide aan gepikt waren .....
Gevloek en gesakker . Ik moest opeens denken aan een zomer ergens in 1965 , toen bleek  dat de eitjes van het Witslag van '61  niet uitgekomen waren en ik ze in de emmer met duivenmest gedeponeerd had .
Groot was mijn verwondering toen bleek dat de jongen geboren werden in de emmer met duivenstront .
Er zat een waardevolle duivin bij het WITSLAG  ( die toch zelf ook 14 eerste bijeen vloog ) en de jongen werden gered en groeiden prachtig uit . Maar dat is een ander verhaal .
En daar stond ik dan met de eitjes van Esperanza in mijn hand . Ze waren ijskoud ! 
Ik had een koppel die 12 dagen broedde en de jongen zou ik toch niet houden . 
En zonder veel enthousiasme deponeerde ik de eitjes er onder . Dat lukt nooit , dacht ik !
De volgende morgen . Eerste werk , kijken , voorzichtig voelen ; 
Mirakel ....Surprise . De jongen  waren geboren en springlevend ; 
Maar nog was mijn lijdensweg niet ten einde . Zou de duivin wel al kropmelk ( pap ) gemaakt hebben ?
De kropjes waren nog leeg .....Deze tijd van het jaar schrijf ik niet alles meer op . Ik zie wel wat er voor de dag komt en wanneer .
En dus , op vermoeden van succes , naar beneden , op zoek naar een voedsterkoppel .
Je zou kunnen denken dat ik voor het geluk geboren ben maar dat is allerminst het geval .
Maar toch vond ik een koppel dat vers gekipt was . OEF ! . Oef in het kwadraat !!!
Terug naar boven met het jongske van het voedsterkoppel om het te verleggen onder  de eerste pleegouders .
Ik wilde in elk geval weten of een koppel na 12 dagen broeden verse jongskens zou op kweken .
( en dat is inderdaad het geval want vandaag , 6 dagen later , leeft het nog steeds ! )
En dan terug naar beneden  met de jongen van Esperanza om ze onder de " couveuse "  te leggen .
Ik dacht nog .....Het moeten sterke kereltjes zijn .
Dus ja , na nog een spannende dag , vond ik de volgende morgen  2 welvarende jongskes  in de schotel met een mooi rond kropje ;
Wat een duivenmelker lijden kan .
Met vriendelijke groeten 
Roger Casier 

      

Maak jouw eigen website met JouwWeb