Vandaag , dinsdag , zijn er nog een 8 –tal afwezig en dan troost je je met de gedachte dat het veel erger kon geweest zijn .
In elk geval verdienen die , die meer dan 24 uur na de lossing , nog  naar huis kwamen een dikke pluim .
Ik heb ze zo’n geel fluo-knijpringetje aan de poot gedaan om ze goed te kennen want de eerste tijd ga ik ze met zachtheid behandelen .
Het plan om ze dezelfde dag nog mee te geven op Arras ( 120 km ) werd af gevoerd !

Tijd geven om te herstellen en terug vertrouwen te winnen .
In elk geval zit ik met een ontredderde ploeg jonge duiven want de swung is er uit .
Eigenlijk moet ik dat allemaal niet meer hebben op mijn leeftijd . Met ouder te worden zou je weerbaarder moeten worden .
Doch dat is niet zo ....je wordt zachter , kwetsbaarder .
En dan is er nog de snelheid en de kleine halve fond uit Fontenay . Het is niet om over naar huis te schrijven en het was een vergissing van mijnentwege om daar aan mee te doen .

In elk geval niet op die manier . Ik heb het veel te licht op gevat .
Zomaar enkele duiven mee geven , die ofwel tussen de jonge duiven zitten , ofwel van gans de week niet uit vliegen , het werkt niet .
Als ik dat ooit nog doe zal het op een andere manier zijn . Ietsje professioneler !
In de aanloop naar de zware fond had ik ook 28 oude duivers mee op Tours ( 470 km ) en een jaarling .
( die steeds maar binnen loopt op het oude duivenhok en voor het gemak daar mag blijven )
Die aanloop “ naar “ is niet zonder gevaren en daarom hou ik de weerkaarten goed in de gaten alvorens in te korven .
Die weerkaarten waren goed  tot vrijdagmorgen met een meezittende wind , een wolkje hier en daar en beetje wisselvallig .
GEEN VUILTJE AAN DE LUCHT !

En dan kwam er een kentering op vrijdagmorgen  en een serieuze verslechtering in het weerbeeld .
Bij zoverre dat onder Parijs kon gelost worden op zaterdag , maar er boven was het kommer en kwel . En dus werd uitgesteld tot de zondag .
Moeilijke klus voor de verantwoordelijken . Ik zelf zat er al mee dat ze die duiven gingen terug brengen want daar gingen 60 euro kosten verloren voor niets . En het geld groeit niet op mijn rug .
Uiteindelijk werden ze op zondagmorgen om 8 u 35 gelost en voor alle duidelijkheid ....Ik vond het de juiste beslissing !
Ik zou ze ook gelost hebben , maar misschien een uurtje later om de opklaringen ook de kans te geven om ook HIER door te dringen wat niet gebeurde .
En dus werd het een moeizame bedoening met  trage aankomsten .
Daar hou ik niet van . Het is volgens mij zaak om het moreel onder die zware fond atleten hoog te houden .
Een beetje dolen en zoeken en afzien  nog voor het grote werk moet beginnen  is nefast voor het zelfvertrouwen .
Dat laat zijn sporen na !!
Ik had ze mee gegeven voor het “ schreefke “ en dat betekent : Alleen voor de kosten , zonder inleg voor prijs en dan wordt uw duif geklasseerd op de uitslag met een ....schreefke .
Ik had op voorhand geopperd dat ik kon leven met 10 prijzen en een vlotte terugkeer .
En ze kwamen goed . Als een paternoster zoals ik het graag heb . Het is een begin , het weer zit niet mee en van super-conditie is er nog geen sprake .
Toch moeten ze tonen over een goeie basisconditie te beschikken ! Ik hou er ook rekening mee dat de specialisten van die afstanden ook mee doen en daar  voor “ pakken “ is een utopie !
Uiteindelijk werd het op 210 oude duiven   15-29-31-35-37-46-56-57-74-81  en 10 op 28 .
Die eerste hadden 45 minuten nodig om die uitslag te maken  en de volgende 10 kwamen er in het volgende halfuur vlot door .
Het betreft hier wat oudere “ diesels “ die het sprinten al wat verleerd zijn .... 
En dan begon ik eens rond te kijken wie er zoal nog ontbrak !
Consternatie !! Want twee van mijn beste waren nog niet thuis .  En bij het invallen van de duisternis ook nog niet . Vertwijfeling !
Uiteindelijk is CASIUS ‘s anderendaags geland om 14 u 30 .

PETER PAN  , die mij reeds zoveel plezier bracht , vandaag 15/5/18 nog altijd niet .
Ik herinner mij dat hij van een zware Pau rond 23 uur , in de duisternis , op het dak van de veranda viel  ; Steendood , na een ganse dag vliegen . Het zijn duiven die niet weten wat op geven is en meestal sneuvelen op het veld van eer !!!
Ik behandel ze dan ook met het grootste respect en het zal wel naïef zijn van mijnentwege maar ik heb een speciale band met die toppers ....
En daarom gaat Casius straks naar het kweekhok . Uit respect en ook omdat ik geen doodsangsten meer wil doorstaan als hij op reis is . ( En ....moest hij kunnen spreken !!! ....)
Hij mag nu de eerst komende weken zorgen voor de opwarming van zijn duivin  en dat moet best leuk zijn .
Dit was het WEL  en een beetje veel WEE uit de Lisseweegse polders .
We proberen de trein op de rails te krijgen maar het gaat echt wel veel moeizamer dan andere jaren .
Met hoop op beterschap , groet ik jullie

zeer genegen

Roger Casier