HOE HET BEGON …….....
( Geschreven 13 jaar geleden- herwerkt maart 2017 ) )
vrijdag 12 maart 2004
ik ben sinds enige tijd de gelukkige bezitter van een computer. Ik was het beu om door te gaan voor een analfabeet , want zo voelde ik mij ! Feit is dat tegenwoordig een groot deel van de menselijke contacten via pc & e-mail gebeuren . Er is duidelijk een lange weg afgelegd sinds de methode van de rooksignalen & de tam tam ! Maar goed , nieuwsgierig als ik ben , was ik op mijn pc op zoek naar duiven info . En zo kwam ik op de site “duivenverkoop” terecht . En die was op zijn beurt op zoek naar schrijvers & mensen die iets te vertellen hebben , zodoende zit ik nu aan mijn computer te typen met 1 vinger , wegens nooit geleerd , maar het gaat ook , al ben ik wel jaloers op mijn echtgenote die dit WEL , letterlijk & figuurlijk , in de vingers heeft ! En zo is het ook met duiven , je moet het in de vingers hebben !
En dus ga ik jullie vertellen over vroeger, over mijn jeugd en over duiven .
Het was plezierig om dat te doen via de computer. Met één druk op de knop flitsten mijn verhalen richting Antwerpen naar de site van DUIVENVERKOOP .
En ik heb heel veel leuke reactie’s gekregen en beantwoord via e-mail .Toch een prachtig medium , als je 't mij vraagt , met onbeperkte mogelijkheden .
Ongelukkig genoeg is “duivenverkoop” opgedoekt wegens tijdsgebrek . Er is echter wel nog een verwante site " “duivenverkoop nl " “ maar die is veel commerciëler ingesteld , meer gericht op de verkoop van duiven.
En nu ga ik officieel van start met mezelf voor te stellen . Dat is een heuglijke gebeurtenis en dat verdiend het ontkurken van een fles champagne , die ik spijtig genoeg niet met jullie kan delen over de computer (dat moet nog uit gevonden worden !) maar niettemin hef ik het glas op jullie gezondheid en op heel veel duivengenot ! Ik ben Roger Casier , geboren op 6 juli 1947 en (tot verleden jaar ) woonachtig te Dudzele , deelgemeente van Brugge , oudste van een arbeidersgezin van zes . Nu woon ik te Lissewege en ik heb nooit gedacht dat ik hier zo goed zou aarden . Hoe ik hier beland ben is een heel verhaal dat ik wel eens uit de doeken zal doen .
Ik woon nu eigenlijk op een eigenaardige stek . Naast mij en achter mij ligt er weiland en nog iets verder een natuurgebied waarop ik een prachtig zicht heb en aan de voorkant staat mijn huis , op enkele meters van de express-weg Brugge –Zeebrugge , en zodoende heb ik aan deze kant nog enig contact met de beschaving.
Zwaar vrachtverkeer raast af en aan , naar de haven van Zeebrugge, maar ik heb er geen last van en mijn duiven ook niet .
De drukte doet mij zelfs plezier, stelt mij gerust , omdat ondanks alle pessimisme het spel hier op volle toeren draait !
Ik kom uit een duivenmelkersgeslacht en heb zodoende 50 jaar ervaring met duiven . In mijn familie vond je grote kampioenen , en nu denk ik aan kozijn Walter Brauwers van Zeebrugge , die het ook allemaal heeft meegemaakt , en die met een klein aantal duiven de kuststreek onveilig heeft gemaakt en nog altijd , zelfs nu hij versleten is , nooit op voorhand geklopt is ! Vraag het maar eens aan de mannen van “De Reisduif “te Blankenberge waar Walter & Rina vaste klanten zijn !
( Nota : Walter Brauwers overleden 25/8/2014 )
WALTER BRAUWERS MIJN MOEDER EN IK
17/4/1934 25/8/2014 HERFST 1947
Mijn vader Jerome kon ook een aardig woordje meepraten en zijn vader Louis was eveneens een te duchten liefhebber en vaders oudste broer, Firmin , was wel de beste van allemaal ! Net zoals nu nog krijgen en kregen duiven namen van wielrenners . En de “ Ocker “ en de “Impanis “ (wielergloriën van weleer ) van nonkel Firmin behoren tot de beste duiven die ooit in ons dorp vlogen !
Nu we toch de nostalgische toer opgaan vertel ik er nog bij dat nonkel Firmin ooit , gans alleen , naar het naburige Lissewege trok , naar een grote kermisvlucht , Alleen , omdat de wind niet goed zat en niemand met hem mee wou ( Vader zei altijd : " Als ge naar een ander lokaal gaat spelen , moet de wind uit de richting van dat lokaal komen of anders… ..... zijt ge uw centen kwijt ! " ) maar Nonkel Firmin ging en won de 9 eerste . Hij is diezelfde week met een “steekkarre “ te voet naar Lissewege getrokken om de gratis prijzen te gaan ophalen verbonden aan die kermisvlucht , hij is door allerlei omstandigheden , welke ik hier niet wens openbaar te maken , dezelfde dag niet meer thuis gekomen !
Die verhalen van “ Oude Belgen “ heb ik voor een stuk zelf meegemaakt en ook opgetekend uit de mond van mijn grootmoeder en uit die van vader waar ik als kind naar zat te luisteren , met open mond en rode oortjes !
JEROME CASIER 19/1/1918 -- 1993 FIRMIN CASIER + 1960
Al die zaken staan glashelder in mijn geheugen gegrift (ook andere die niets met duiven te maken hebben ) Ik hoor mijn vader , alsof het gisteren was , nog vertellen , met een snik in zijn stem , toen zijn vader Louis aan zijn ziekbed gekluisterd ( maagkanker ) vroeg om zijn duiven nog eens van de zolder te gaan halen - Hij wou ze nog eens zien voordat ze ingekorfd werden voor een belangrijke vlucht te Brugge - (vader had de verzorging van de duiven op zich genomen ) en zei Louis Casier tegen zijn zoon : " De Ekster " zo genoemd omwille van zijn zwart-bonte outfit , zit wreed schoon , zet er maar al uw drinkgeld op ! “Met tranen in de ogen heeft mijn vader 's anderendaags de “ Ekster ” en de ” Zwarten ” geconstateerd op de gammele duivenzolder van de werkmanswoning van Louis Casier & Nathalie Debacker, ouders van 12 kinderen , waarvan mijn pa de jongste was ! Ze wonnen de 2 eerste ! Louis heeft het niet meer meegemaakt . Hij lag vredig opgebaard in de slaapkamer onder die fameuze duivenzolder, met een kaarsje en een glas wijwater met een palmtak er in . Ik schrijf 1937, mijn vader was toen 19 jaar !
Ach papa, wat zou ik zo graag nog eens met je willen over duiven babbelen , herinneringen ophalen , en monkelen over de heldendaden van weleer ……..
Op diezelfde gammele duivenzolder heb ik mijn eerste stappen als duivenmelker gezet . Straks is dat 50 jaar geleden ! Ik mocht “ schrepen “ en kuisen , eten geven en vers drinken , ze uitlaten en binnenroepen , maar ik mocht aan geen duiven komen ! Als vader Jerome thuis kwam van zijn zware dagtaak als bouwvakker, werden de zaken gecontroleerd en meestal kreeg ik dan een schouderklopje als stimulans om zo verder te doen ,
( meer dan een schouderklopje kon er niet vanaf , wegens 6 kinderen aan tafel )
Op een dag , ik herinner het mij alsof het gisteren was , zat ik na het “SCHREPEN” de duiven gade te slaan , die druk doende waren een nest te bouwen ( het was in de lente van 1955) en er zat daar een prachtige rode duiver tussen die opviel door zijn persoonlijkheid , en de bekoring werd mij te machtig ! Ik zou die rode eens vastnemen en liefkozen zoals ik vader had zien doen ! Even later stond ik beteuterd te kijken met de staart van de rode in mijn handen ! En van de persoonlijkheid van de Rode schoot niet veel meer over ! ( Hij was mogelijks nog meer beteuterd dan ik )
In die tijd werden ons bepaalde zaken bijgebracht door een veel gebruikt instrument.... namelijk : “ De oorvijg “, en ik verzeker jullie dat ik veel ontzag had voor de harde bouwvakkershanden van mijn vader .
LOUIS CASIER + 1937
Dus had ik mij verstopt in de struiken achteraan in den hof , tegen de tijd dat hij van zijn werk kwam . Omdat ik mij er van bewust was dat ik waarschijnlijk meer ging krijgen dan een schouderklopje……..
En ik zag hem inderdaad, na het eten naar buiten komen om naar de duivenzolder te trekken voor de inspectie van de troepen . Ik zag hem ook even later naar buiten komen en zoekend rond kijken en bevend als een riet dacht ik “ Nu is het aan mijne toer " Er was geen ontkomen meer aan ! Toen hij mij eindelijk gevonden had en bij de kraag gegrepen had , bleef de zo gevreesde oorveeg uit ! Hij bulderde van het lachen . “ Kom mee ,“ zei hij , “ ik zal je leren hoe je een duif zachtjes in zijn bak moet pakken , zonder hem pijn te doen “ Hij voegde er aan toe “ Ge hebt veel chance dat die rode geen van mijn beste is ! “ En zo stond ik even later met een van vaders beste duiven in mijn kinderpollen , ontroerd te luisteren naar het verhaal van de heldendaden van de kampioen in kwestie .
Dat waren mijn eerste stappen in de duivensport , die enorm ge-evolueerd is , ondertussen !
En daar wil ik het een volgende keer over hebben !
Tot genoegen
Roger Casier
Maak jouw eigen website met JouwWeb