Ik ben vergroeid met duiven en duivensport .
Ik sta er mee op en ik ga er mee slapen .
Ik lig er van wakker . Het laat mij nooit los .
Het is mijn levensstijl . Ik denk als een duif .
Ik zie het als ze ongelukkig zijn , ziek zijn , kapot gevlogen zijn .
Ik zie het ook als ze in goede doen zijn , als de vorm ontwaakt ...
Dan kunnen we iets op poten zetten ....er voor gaan ...
” Bluuven goan ! ‘’ zeggen we in West-Vlaanderen . “ Nie pleujen “ zeggen ze in Gent .
Dat is allemaal  hetzelfde ....Niet plooien !! Blijven gaan !
Maar ik ga ter illustratie  het verhaal vertellen van de “ KOESSE “
Koesse is het Westvlaams voor kous .
De Koesse is een mooie blauwe jonge duiver van heel goede afkomst .
Toen ik hem speende en op het kot van de jonge duiven deponeerde moest ik onwillekeurig denken aan de “ Koesse “ van wijlen Cyriel Decoster , uit een ver verleden .
Een ongelofelijke crack , een mooie donker geschelpten , maar ....met “ Koessen “ op zijn poten .
Dat wil zeggen : pluimen op de poten . Ergens een terugslag naar kruisingen met sierduiven en toch soms nog terugkomend , na al die kruisingen van jaren en jaren .
Niets vererft zo gemakkelijk als gebreken en schoonheidsfoutjes zoals kuifjes , pluimen op de poten , ja zelfs zwemvliezen !!!

De Koesse viel van in het begin op . “ Dat is em !! “ dacht ik .
Hij was de eerste die een vaste plaats had . Hij verdedigde dat met hand en tand .
Hij palmde een van mijn zelfgemaakte motivatiebakjes  in . De ingang bedraagt amper 12 x 12 cm .
Hij kroop daar in en kwam er alleen uit om te eten en te drinken . Om te trainen  , moest ik hem er uit halen , na een gevecht tegen mijn hand !


Er groeide een band tussen mij en die dekselse Koesse
Toen kwamen de leervluchten en dat ging vrij goed tot die ramp van Nieuwpoort op zo’n 20 km . Ze moeten in leerduiven verzeild geraakt zijn en 1/4 ontbreekt vandaag nog altijd .
Van een (1 !!! ) kreeg ik een telefoontje . Een sportvriend uit Oudenburg zo’n 15 km hier vandaan .
” Mijnheer , ik heb hier een duifje van u . Een blauw duivertje met 3020406 “
Mijn eerste vraag aan die brave man was .....Heeft hij soms pluimen op zijn poten ?
” Ja hoor !! “ En mijn hartslag maakte een sprongetje . De Koesse was terecht !
De verloren zoon !!!
Hij zat daar in Oudenburg heel eenzaam in een bakje aan de muur  onder een afdakje .
Je kon goed zien dat hij “ diep “ geweest was . Gezocht en gezocht en niet gevonden .
Dankjewel mijnheer !!
De man begreep niet goed mijn vreugde want duiven met pluimen op de poten waren niet echt zijn ding .
” Die mot ik niet “ zouden ze in Amsterdam zeggen ( of in Groningen ...)

Ik met de Koesse terug naar huis met een hart als een koekebrood . Ik liet hem los in de deur  van het kot en hij vloog recht in zijn “ kotje “ .
Ik dacht zo , ik geef hem een duivin dan gaat hij nooit meer weg .
Er was daar een schone jonkvrouwe die op vrijersvoeten liep en telkens als de andere vlogen speelde ik voor koppelaar . Ik liet die twee betijen alleen op het hok en binnen de kortste keren was het koekenbak !!
En dra zaten ze met tweeën in het kotje .
Goed zo !!! ( Ik denk als een duif ..... )
En op een mooie Donderdagmorgen zou ik ze inkorven voor Le Touquet , 65 km , mee met de maatschappij voor de eerste keer in de grote mand , met lossing op het middaguur .
En ze kwamen redelijk en als de bende bijna voltallig was begon ik rond te kijken ...
Het zal toch niet waar zijn zeker ! ?? De Koesse was er niet ! Godverdomme , miljaarde ....
En even later ging de telefoon . Hij was opnieuw geland in Oudenburg en hij zat daar opnieuw in dat zielige bakje aan de muur ....
Ik had een fout gemaakt !!
Ik had eerst zijn duivin in de mand gezet en pas veel later hem . Hij heeft haar vertwijfeld gezocht en...wat gaat er om in dat kopje ? Dacht hij dat ze misschien in Oudenburg op hem zat te wachten ?
( Ik denk als een duif ....)
Die fout zou ik niet meer maken . Na een korte herstelperiode werd hij opnieuw op geleerd en verleden week deed hij achtereenvolgens 35 en 50 km en zijn duivin zat telkens  op hem te wachten .
Telkens heb ik hem als eerste in gekorfd !
Ik had ook aan die brave man uit Oudenburg gevraagd om hem weg te jagen als hij terug kwam .
En op de valreep besliste ik om hem in het weekend mee te geven op Arras samen met 17 jonge duivinnen .
Ik gaf ze mee voor port .
En op zondag om 11 u 14 tekende hij present . Dat ging mooi een prijs per 10-tal geweest zijn ! Zijn duivin kwam pas laat in de namiddag thuis . Niet zo erg ! Hij zat veilig binnen en eenmaal zijn geliefde thuis kon het niet meer stuk .      
Ik denk dat hij het begrepen heeft . Dat zie ik , zag ik ...
Nog efkes en hij wordt kopman !!
( Ik denk als een duif ! )
Tot zover deze lezing  .
Ik heb overigens dit weekend van 16/6 goed geboerd , al zeg ik het zelf .
5 verschillende vluchten in 3 verschillende lokalen . Het ter plaatse fietsen en inkorven is al een huzarenstukje op zich . Met dank aan mijn echtgenote-soigneur-chauffeur...

Het speelseizoen raast als een sneltrein voort . Ze zijn amper thuis of de volgende wedstrijd is al in voorbereiding .
Daarom ga ik het kort houden  want het is druk . 
Elke week inkorven voor de zware fond . Hoogspanning !!
En dus mijn uitslagen op snelheid met jonge duiven

ARRAS 263 JONGEN 12-18-28-34    4/4
ARRAS 1124 J. 68-73-75-76    4/4
CLERMONT 90 J . 2-4-8-9-26-37    7/11
CLERMONT 309 J. 25-53-115   3/4
CLERMONT 474 J. 9-67    2/4

 

Een kleine opmerking . Die eerste uitslag komt in aanmerking voor MOOIE PRESTATIE ’S BELGIE op PIPA .
De tweede niet !! Nochtans ....4 prijzen op 4 per 10-tal ?
Is dat geen MOOIE PRESTATIE ?
Wel ....op 4 gezette  duiven moet je minstens 1 winnen per 20-tal . En voor die Arras met 1124 duiven moest mijn eerste duifje minstens de 56e gevlogen hebben . 12 prijzen te laat . Jammer maar helaas !
Maar goed , we moeten verder !
Maandag ll. 12 duivers in gekorfd voor Pau internationaal .
12 vraagtekens . Nieuwelingen die voor het eerst internationaal gaan .
Twee jaar opleiding , geselecteerd , geleerd , gewogen en goed bevonden en nu moeten ze het gaan doen .
Het ging niet echt naar wens in de laatste week naar de inkorving toe . Als de snelheid naar huis komt mogen ze niet  buiten . Schema verstoord ! En het was ook nog eens voor de verandering een echt klote weer met weinig zon . Een dagje zomer en dan weer een dag winter . Niet bevorderlijk voor supervorm .
Hoe dan ook . We staan er voor en we moeten er door . Geen weg terug .
Het volgend weekend wordt spannend en vermoeiend .
Maar als ze goed komen voel je geen vermoeidheid !
Op hoop van zegen dan maar  ...
Roger Casier

 



Maak jouw eigen website met JouwWeb